حریم خصوصی به این صورت تعریف می شود: « حق یک شخص در کنترل اطلاعات که به وسیله یک شخص ثالث به او داده می شود». دیکینگر و همکارانش (2005)چنین نظر می دهند که : «تلفن همراه نمی تواند تفاوت میان پیام های تجاری و پیام های واقعی را به طور خودکار تشخیص دهد.»

آنها همچنین دریافتند که مشتریان از قانون ثبت خدمات اطلاع رسانی SMS محور به علت نگرانی از حریم خصوصی خود بیم دارند. تبلیغات موبایل براساس کسب اجازه مشتری به عنوان ساده ترین راه رویارویی با موضوع حریم خصوصی درنظر گرفته می شود. در تحقیقی که درمورد افراد 16 تا 30 ساله در آمریکا انجام شد نتایج به دست آمده نشان داد که 51 درصد از پاسخ دهندگان از تبلیغات موبایل براساس کسب اجازه بسیار راضی هستند و42 درصد تاحدودی راضی هستند. حدود 72 درصد از آنها موافق هستند که تبلیغات به وسیله تلفن همراه براساس کسب اجازه برای آنها مناسب است و 84 درصد نیز تمایل داشتند آن را سفارش دهند. از طرفی دیگر، یک رابطه منفی میان حجم موارد دریافت شده و گرایش به بازاریابی مستقیم وجود دارد. در صورتی که پیام های تجاری باعث ایجاد مزاحمت در فعالیت های روزانه مشتری شود این موضوع می تواند به طور جدی به تصویر ذهنی از آن کالای تجاری آسیب برساند. پتی(3) (2000) این هزینه را به عنوان هزینه ناخواسته به وجود آمده به وسیله مشتریانی که در معرض پیام های غیر دلخواه قرار می گیرند معرفی می کند.

اصلی ترین موارد تجاوز به حریم خصوصی از نظر کسب اطلاعات شامل مواردی همچون آمارگیری و اطلاعات خرید بدون رضایت مشتری، الگوها و سابقه جستجو، مکان فیزیکی و محتوای خرید است. در انگلستان، برای حفاظت و حق انتخاب، براساس قوانین ارتباطات الکترونیک وحریم خصوصی، کسب اجازه از مشتری برای ارسال SMS تبلیغاتی ضروری است. در بخش های دیگر اتحادیه اروپا نیز قوانین مشابهی وجود دارد؛ برای مثال در کشورهای شمال اروپا بدون کسب اجازه ازمشتری نمی توان به هیچ راهی برای او SMS ارسال کرد از این رو باید از رسانه های دیگر برای جلب توجه مشتری استفاده کر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: